gün 8

günlerden 14 kasım ve büyük sınava tam 7 ay var. "ohoo 7 ayda neler yapılmaz? son 1 ayda bile neler yapılmaz ki zaten? öss dediğin 2 aylık birşey epi topu. hadi sistem değişmiş derseniz 4 aylık olsun." aah ah beni bu öss değil bu beylik laflar öldürecek azizim.

ilkokuldayken "ahmet buhan kitapları" vardı. ah o kitaplar neler çektirmedi ki bize... düşündüm de dün benim liseye kadar matematiği sevmeyişimin nedeni o kitaplarmış. bir de can matematik dergileri, ha bir de zihinden problemler kitabı. birgün bir yetkili burayı görecek olursa lütfen bu dediklerimi ciddiye alsın. o bahsettiğim yayınların hepsi de körpecik bünyeleri matematikten soğutan eserlerdir. hele o kaynaklardan sayfa sayfa ödev veren öğretmenler meslekten men edilecesidir. ben çok iyi hatırlıyorum ki 2 günlük hafta sonuna "3 tane can matematik dergisi bitirin, ahmet buhan'dan da 7 testi deftere çözün" şeklinde verilen ödevleri yapabilmek için canımızı dişimize takardık. e bu nesil nasıl sevsin matematiği azizim? düşündüm de biz zaten haddinden fazla çalışmışız, çalıştırılmışız bu sistem içinde. benim şimdilerde pili bitmiş bebek gibi ortalarda dolaşmamın yegane sebebi de budur. şahsen liseye gelene kadar matematik baş düşmanımdı. lisede ortam biraz daha serbestleşti de özümüze dönebildik.
bu arada dün çok merak edip bir araştırma yaptım da ahmet buhan adına lise açılmış. ama adamın bir tane fotoğrafını bulamadım. kaç yaşındadır, nerede ikamet eder? hiç birşey bulamadım. ser verip sır vermemişler yani. ama şunu gördüm ki ahmet buhan kitaplarını seven kimse yok o zamandan beri. kime dokunduysam bin ah işittim. adamın yatacak yeri yok diye düşünürken aslında üzüldüm de. adam bizim için o kadar kitap çıkartmış, emek vermiş ama yok yani sevememişiz. o yüzden artık kızmamaya karar verdim. hatta birgün görürsem kendisine teşekkürlerimi de sunmaya karar verdim. bu da benim kendimle çelişkimdir. böyle geçsin kayıtlara lütfen.