çok kötü zamanlardı. öyle kötü zamanlardı ki çok yüksekten yere çarparak hiç birşey hissetmeden ölmüştü sanki.
ailesi, dostları, arkadaşları... hepsi ne kadar da uzaktı. hepsiyle de arası kötüydü zaten.
depar atarak uzaklaşmak, tanıdığı kimsenin olmadığı bir yere gitmek istiyordu. hepsini, herkesi, herşeyi unutmak istiyordu. ama tüm bunlara rağmen hepsini bir kutuya sığdırabilmek isterdi. böyle de çelişirdi kendisiyle.
bir film izleyip o filmde kaybolmak istiyordu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
"yalnızlık tercih olduğunda güzeldir." gibi söz vardır ki ben bayılırım bu söze. seninki de böyle bir durum sanırım. ama benim istediğim yalnız kalmaktan daha farklı.hayatın benim penceremin dışındaki kısmını görmek istiyorum. kendi penceremde dünyanın bütün yükünü taşıyormuş gibi hayıflanmak istemiyorum. hiç bilmediğim, görmediğim, dilini anlamadığım insanlarla tanışmak onların dünyalarını da görmek istiyorum. belki 3 yıl sonra belki 50 yaşımdayken bilmiyorum ama bunu yapacağım bir gün. ama sanırım huzurlu bir pazar sabahı değil de cinnet geçirmek üzere olduğum bir perşembe gecesi olacak(:
iyi yıllar...
Yorum Gönder