eskiden birisi bana tatile gitmek istemeyeceğimi söylese "beni iyi tanıyamamışsın" der; güler, geçerdim. ama cidden istemiyorum. annemler tatil planları yapıyorlar heyecanla. benden tarih bekliyorlar ama hiç gidesim yok. beni iyi tanıdıkları için pek inanmıyorlar aslında, arkadaşlarımla gitmek istediğimi filan sanıyorlar ama hayır. hiç kimseyle, hiçbir yere gitmek istemiyorum. bu isteksizlik geçen yıldan üzerimde kalmış olabilir. geçen yıl öss gecesi gitmiştik de tatile. bütün tatilim iç huzursuzluğuyla geçmişti. şimdi yine öyle yapalım diyorlar "yoğ yoğ asla" diyorum.
hem ben çelişkiler içindeyim. yıllardır aynı sorular beynimi kemiriyor ama sonuçta bütün şıkları eleyip iki şık arasında kalıyorum. insan sevdiği işi yapsa bile birgün ondan bıkar mı? başka kaçışlar arar mı? geçen gani müjde' yi gördüm ntv' de mesela, bıkmış adam. "öğrenciyken karikatür çizip kaçardım, karikatür mesleğim haline geldiğinde yazarak kaçmaya başladım ve en sonunda ondan da sıkılıp denizlere attım kendimi." dedi. geçenlerde bir blogda da buna benzer bir şey okudum. içimdeki sessiz çelişki iyice ayyuka çıktı. madem sevdiğimiz işten bile bıkıyoruz günü gelince; onu hep alternatif olarak saklamak hoş olmaz mı? sevmediğimiz işimizi bırakıp ona başlarız mesela bir gün. yoksa öyle olmaz mı? benim gibi tembel bir insan yeni bir başlangıç yapmayı göze alamaz mı? of bilmiyorum. aklım çok karışık. yardım!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
12 yorum:
tembel insanın yeni başlangıca ihtiyacı yoktur, başlangıcı yoktur, tembel ve yaratıcı insanın. (:
Meslegini hayatin bellemek istiyorsun anladigim kadari ile. Meslek dedigin nedir? OSS kitapciginda yazan bir kac kelime. Ben sahsen meslegimi hayatim olarak gormuyorum. Mutluyum. Tavsiye ederim.
zifiri: benim yeni başlangıçlara ihtiyacım var ama. ya da olabilir bilmiyorum.
h2o2: ilk okuduğumda "hadi canım ordan" demiştim yorumunu. sonra bi duş aldım, biraz düşündüm ve haklısın sanırım.
sağolunn, sağolun :)
gani müjde'nin bahsettiği şey, kendini pazarlama gerekliliğinin zamanla ruhu aşındırması.
ben mesleğime bayıldığım hâlde, onu hayatım olarak görmemek için -ne gerek var böyle bir kısıtlamaya- çok sevdiğim birkaç şeyi birden yapıyorum, bazen ara da veriyorum. öyle de güzelim, böyle de özelim, tek bir cevap yok yani. şu var: ne olursa olsun, ne olursan ol, sevdiğin şeyler peşinden gelir zaten.
"öss güncesi" dışında bir şey yazsan da okusam derken bunu kast ediyordum zaten. hayatın bundan ibaret değil, hayır, tembel insan yaratıcı değil.
ve sen aslında bir öss günlüğü değil, dide keşfi yazıyorsun bana göre, ben böyle hissediyorum.
gözlerinden öperim.
evet öyle gibi zaten. aslında başlangıç amacım kendimle dün napmışım bugün napmışım şeklinde konuşmak ve kendi kendimi tetiklemekti. ama hergün de "bugün fizik çalıştım, yarın kimya etütü aldım ama gitmiycem" yazmak içimi baydı. hala biraz öss ile ilgili şeyler yazıyorum ama çok çok değil.
meslek, ruh, idealler, okullar, ülkeler kafam çok karışık kristen ya. norveçe kaçıcam o olcak. milli gelirde 2. olmuş zaten:) hasretle kucaklarım.
Bölümün ne acaba senin?
kendimi görüyorum bu yazıda birazcık genci sadece (:
recep hilmi: sayısalım
onione: sen napmıştın?
Umarım bu sene istediğin yeri kazanırsın. Sayısal gerçekten zor. Ama bu sene sınava girecek kişi sayısında da ciddi azalma var. %25 daha şanslısınız...
@dide:
Ya o durum bende de söz konusu. Mesela artık hiç pc ile ilgilenemiyorum. Hatta eskiden proje olsa geliştirsek derdim ama şimdi kafamda bir ton proje var hiç geliştiresim yok. Hatta sırf projelere dalmamak için kendimi derslere verdim ders çalışmak daha kolay geliyor.
@recephilmi:
Aslında o kadar da şanslı sayılmaz. Nasıl yani? Şöyle ki bu sene sadece genel liseler mezun vermiyor. Fen liseleri, Anadolu liseleri ve YDA'lı liseler mezun veriyor. Sayısal mezunları ve kısmen de eşit ağırlık mezunları için o kadar avantajlı bir durum değil bu durumdan en çok yararlı çıkanlar sözel mezunları olacak. Onların bu sene katılan hiç rakipleri yok.
Ne yapıyorum ya ben aslında moral vermek lazım. Zaten bu sınavın büyük bölümü piskolojik olay. O kadar zor da sormuyorlar ee o zaman nasıl eleyecekler o kadar insanı? Tabi korkutarak ;) Yerim seni öss kitabından ya da başka bir rehberlik kitabından araklamadır bu cümleler.
şu anda öss'ye yeniden girsem diyorum vazgeçiyorum, şunu yapayım diyorum gene vazgeçiyorum. kafa karışıklığı mı yoksa başka bir şey mi bilmiyorum.
meslek seçimi şans işi biraz. sevdiğin bir bölümü (seveceğini sandığın bir bölümü)yazarsın hayal kırıklığına uğrarsın, nefret ettiğin bir bölüm yazarsın, muhteşem gelir sonradan sonraya... öss'de başarılar
ben bu yılın diğerlerinden bi farkı olduğunu düşünmüyorum.
onione: gözümü kapattım zar atmak üzereyim. artık şansa ne gelirse. öss' ye üniversiteyi bırakıp giren arkadaşlarım var. ara vermelerine rağmen daha hırslı ve azimliler. nasıl, neden bilmiyorum.
Yorum Gönder