29 Şubat 2008 Cuma

karahindiba


okyanustaki rüzgar ı okurken farkettim. ben artık kimseyi, hiçbir şeyi özlemek istemiyorum. tüm özlemlerimden kurtulmak istiyorum. beni bileğimden yakalıyorlar çünkü. oysa ben artık bağlı kalmak istemiyorum. sorumlu olmak istemiyorum. bunun en büyük sebebi özlediğim kadar özlenmemem hissi sanırım. ne fena.

bütün özlemlerim karahindiba gibi puf yapınca uçuşsunlar isterdim.

5 yorum:

kristensenn dedi ki...

özlediğin kadar özlenmemen hissi: itiraf dediğin böyle olur. beni sobeledin sanırım.

dide dedi ki...

gerçekten benim için de çok ağır bi itiraf oldu. bütün gün bunun ağırlığından elim kolum kalkmadı. malesef ki ebe sobe kristensenn :(

Hass dedi ki...

ankarada amma çok özlem var di mi?
ama ben ankarada hiç karahindiba görmedim.gördüysem de ismini yeni öğrendiğim için pek bi anlamsız olur.bu yorum da pek bi anlamsız olur..

dide dedi ki...

(: ankarada özellikle çok karahindiba var. hani beyaz tüylü gibi çiçekler var ya onlardır işte. daha sonra sarıya dönüşürler. özlemi tarif edemem ama malesef ki çoklar.

hiç kimse hakkında her bi şey dedi ki...

sevdim yazını.. özlemlerim bitsin istiyorum senin gibi ben de..