1 Şubat 2008 Cuma

ve yağmurumuz yok artık

ben küçüktüm bir zaman önce. bizim kreşte bir başak vardı. başağın babaannesi ona bir bez bebek yapmıştı. hepimize göstermişti ama hiçbirimizin oynamasına izin vermemişti. o kadar özenmiştim ki ben de hemen akşam anneanneme telefon açıp aynısından istemiştim. ertesi gün sabah; çizgi film izleyip nesquikimi içerken aniden gelivermişti anneannem ve dedem. canım benim sabaha kadar uyumayıp bana bebek yapmış meğer. bir daha da hiç kimse benim için böylesine değerli bir şey yapmadı. ah anneannem ah...

4 yorum:

Adsız dedi ki...

nesquik dedn de aklıma geldi eskiden 93-94 yılları arasında hiç unutmuyorum motosiklet yapıştırıyolardı nesquikin oo hayvani plastik kutusuna sırf küçück bi motosklet maketi içn nesquil aldırıyodum...ne günlerdi be
bide 3 , 4 yaşlarındayken transformersın çizgi filmini izliyodum sonra bi koşu bakkala inp transformers çıkartmalı ciklet seçiyodum
bakkal a gına gelmişti ben gelince bi kutu sakızı boşaltıyodu 3 kuruşluk transformers lı sakızları beraber arıyoduk...
susam sokağını izliyodum hergün ediyle büdü babamın oğlu gibi olmuştu off ya özlüyorum eskiyi keşke hiç büyümesem ...
şimdi çevreme bakıyorum herkes ot gibi yetiştiriyor evladını televizyonlarda hiç bişey yok ,bilgisayar desen abuk subuk sitelerle dolu , oyunlar dijitalleşti ne bilim iyice bok bi nesil geliyo
neyse çok anlamsız bi yorum oldu yazdıklarına ama olsun diyalog oluyo ne güzel:D

dide dedi ki...

ama her nesil için kendinden bir sonrakiler öyle gelir.sanki ruhsuzlaşmış gibi, oyunları zevksizmiş gibi gelir ama onlar her seferinde bayıla bayıla oynar:)
çizgi filmler deyince ben candy' i hem izlerdim hem de çok uyuz olurdum. bir de gidip en ebleh çocuğa aşık olmuştu. ikisi tencere kapak gibi olmuşlardı.
hiç unutmam road runner' la kyote vardı ben onları da hiç sevmezdim mesela. ama kreşte zorla izletirlerdi. herkes de bayılırdı ama hiç bir zaman o kadar zeka seviyesi düşük bir çizgi film izlememiştim.
transformersı ben de çok severdim.voltran vardı bi de. hey gidi günler işte.

tristesse dedi ki...

bırakın çizgi filmleri, nesquiki yaw, anane var ordaa, hem de gece boyu bez bebek dikmiş. ah ananem ahh, ben hayatımda ananem kadar sevgi dolu biri, kötüyü defeden, iyiyle yoldaşlık eden biri daha görmedim. yakın zamanda kaybettim onu ve hayatımın anlamını kısmen kaybetmiştim. kaybettim. bana edindirdiklerine, öğrettiklerine binlerce kez şükürler olsun. bir daha hiç bişey eskisi gibi olmadı derler de biz de arkasından püüüüüüüf deriz ya, ama öylee. püüüüüüüf de demiyorum, gelsen ananem.. gıdışını, çağla yeşili gözlerini ve beline kadar uzanan karbeyaz saçlarını özledim :(

dide dedi ki...

anneannem herşeyimdir ama o da 5 sene önce seninki gibi gitti zeynep. anlatamayacağım kadar üzgünüm hala.