şimdi paris' te olsam. üzerinde bir sürü pofuduk yastık olan geniş yatağımda gömülsem. fonda "la vie en rose" çalsa mesela... yarın sabaha erken kalkmak için bir sebebim olmasa. hayallerime kimse karışmasa...
of bunların hepsi kocaman kocaman hayaller. benimse yarına yetişecek tonlarca ödevim, kaslarımda laktik asitlerim var. öylesine yorgunum ki sevgili blog; yatağımın içinde kaybolmak isteğindeyim. gencecik yaşımda reva mıdır bu bana?
hayat yordu, hayat!
3 yorum:
evet, boş beleş bir hayalin peşinden nasıl sürüklendin sen? ve bu iş nasıl iyi sonuçlar doğurdu cidden merak ettim.
Yorum Gönder