rembetiko

ben iki haftadır pilates yapıyorum sevgili blogcum. ama sırtım, boynum, belim eskisinden daha da fazla ağrıyor. ya olayın mantığı bu ya da ben uyduruktan yapıyorum. sonra pilatese gelen insanlara bakıyorum; hepsi 40 yaş üzeri ve inanılmaz dinçler. insan yorulur, pes eder, zorlandığı yerde bırakır filan demi? ama yok onlar büyük bir şevkle en zor hareketleri bile televizyonda spor aleti tanıtan manken estetiğinde yapıyorlar. bense oflaya puflaya, zor olan hareketleri kendimce kolaylaştırarak saçmalıyorum bir şeyler. bak bir de böyle yazınca kendimden utandım şimdi.

bir de ben bu ara ruh halimin tersi istikametinde şarkı dinliyorum. saçma ve insanın içinden gelmeyen bir eylem olmasına rağmen dengeleyici faktöründen dolayı tutmuş durumdayım kendisini. ben zaten hep "çok güldük ağlamayalım" cı ya da "herşey çok iyi gidiyor kesin kötü bişey olcak" cı bir insan olduğum için biraz dengelenmem iyi oluyor. öte yandan çok mutsuz olduğumda da bu yöntemi kullanarak " aman be dünyanın sonu mu geldi saçmalama" diyebiliyorum. ben böyle bol bol saçmalıyorum işte. sen bakma bana.

takipte olduğum bloggerlar teker teker inzivaya çekiliyor canımın içi blogum yahu. bazen açıp onların boş sayfalarına bakıp hüzünlendiğim bile oluyor. üzülecek yer arıyorum ben, farkındayım.

hadi canım çav bella